xeyir — is. <ər.> 1. Fayda, mənfəət. Bağın, əkinin xeyrini bəylər görəcəkmiş; Toxm əkməyə dehqanları neylərdin, ilahi?! M. Ə. S.. Atalar, babalar əkiblər, tər töküb becəriblər, xeyrini biz görürük. M. C.. Xeyir dəymək (gəlmək) – faydası olmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xeyir-şər — is. <ər.> Toy və ya yas, şadlıq və ya kədər olan yer və bunlarla əlaqədar işlər, mərasim. Xeyir şərdə iştirak etmək. Xeyir şər məclisində olmaq. – Yasda, toyda, hamamda, məsciddə, müxtəsər «hər yanda aşdı, orada başdı», xeyir şər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xeyir-dua — is. <ər.> Səadət, xoşbəxtlik, xoşgün, uğur diləyi. . . Qazı əvvəl başladı nəsihəti və xeyir duasını; sonra nəçərnik özü başlayıb bir xütabə oxudu. . C. M.. Qayınatası da gəlinin üzünə qarşı xeyir dualar söyləyəcəkdir. R. Ə.. Şəhid rütbəsinə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xeyir-duaçı — is. Bir yaxşılığa görə birinə uğur, xoşbəxtlik, səadət diləyən adam, minnətdar. İyid istərəm ki, yayımı əyə; Bu şeşpərim ola, sinəmə döyə; Xeyir duaçı ollam, düşərəm önə; Göndər, türkmanlardan xanlarım gəlsin! «Koroğlu» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xeyir — ə. 1) fayda, mənfəət; 2) yaxşı iş; yaxşılıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəbbəxeyir — (Bakı) bax şappaxeyir. – Bu gün Tünzalənün şəbbəxeyridü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xeyrü şər — ə. xeyir şər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xeyri — ə. xeyirə aid olan, xeyir olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mübarikə — ə. xeyir dua vermə; təbrik etmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mübarək — ə. xeyir dua verilmiş; uğurlu, xeyirli; xoşbəxt … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
